2023,



 2023,

Umutla yeşerecek günler bekleyen bir çocuk değilim artık.Sayılar arttıkça, hevesim azaldı. Yaşamak için yaşamayı öğrendim.Aslında bu cümle insanı saatlerce düşündürebilir. Hepimiz bunun için çabalamıyor muyuz? Yaşamak. Hissetmek, sevmek, değer vermek ve kaybetmek.Bizi biz yapan her şey. Engeller, yokuşlar ve zorluklara rağmen devam etmek. Acı çekmek, boşluğa düşmek ve kaybolmak. Her şeyi yaşayıp, kendin olmak. Bir şaman öğretisi der ki: 'Ders, sen öğrenene kadardır.' Ben öğrendiğimi düşünüyorum.  Yaşamın sancısını çekmenin bile yaşadığımı hissettirdiğini öğrendim.Sancılar çeksem de, savaşmayı öğrendim. Pusulam şaşsa da yıldızlara bakmayı hatırladım. Hepsi, kendim için. Şimdi, olmak istediğim yer için. Kendi olmak istediğim versiyonumun en üst mertebesindeyim. Kaybettiklerimin , geçen her anın bir daha geri gelmeyeceğini bilmek canımı yaksa da kabullendim.Yaşamı sevmeyi, kötülükleri bile olduğu gibi kabullenmeyi öğrendim. Onu değiştirmeye çalışmıyorum. İsyan etmiyorum, üzülmüyorum. Hayatın aslında  ben planlar yaparken bambaşka akan bir olgu olduğunu öğrendim. İnsanlar “yaşamın, yükündür” der. Ben, yaşamın yükünü iliklerime kadar hissederken olmak istediğim kişi için, kendim için devam edeceğim.Fırtınalar dinmese de, o çok sevdiğim güneşi hayal etmenin bile iyi hissettireceğini bildiğim için kendimi kandırmama gerek yok. Yaşadığım bütün günler için minnettarım. Arkadaşlık ettiğin için teşekkürler.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eskisi gibi değiliz artık

Günlük hayatta dejavu etkisi